Georgios Mylothridis is behalve uitbater van Taverna de Griek in Hilversum, ook voorzitter van Ondernemers Vereniging Havenstraat. ‘Had je me het een paar maanden geleden gevraagd dan had ik gezegd: ik ga terug naar Griekenland’. Maar zijn vrouw werd zwanger en hijzelf raakte in de ban van de plannen om de Havenstraat als winkelstraat te pimpen. Twee redenen om blijvend te kiezen voor Hilversum. Hoe het straks gaat ná zijn pensionering, ziet hij dan wel, zegt hij. Hij is nu zesendertig.

Hij komt uit het noorden van het vasteland van Griekenland, vlakbij Thessaloniki en zeventig kilometer van de berg Olympus.
‘Wat mis je van de Griekse cultuur?’, wil ik weten. ‘Alles’, zegt hij. Vooral de manier waarop in Griekenland Pasen wordt gevierd; met opa en oma, de hele familie. De barbecue en het feit dat iedereen langskomt.
Wat hij niet mist zijn de kwakkelende Griekse economie en de regelzucht. ‘Je wordt van A naar B en C gestuurd en dan via D weer terug’, zegt hij. Wat dat betreft geeft hij de voorkeur aan Nederland. ‘Je wordt hier veel sneller geholpen’.
Dezelfde passie waarmee hij praat over Griekenland, is ook merkbaar als het gaat om de Havenstraat. Een unieke Hilversumse winkelstraat, zij het met wat achterstallig onderhoud. Zijn waardering kent nauwelijks grenzen.

De Havenstraat is de verbindingsweg tussen het centrum en de befaamde Gijsbrecht van Amstelstraat.

Met tal van mooie pareltjes: horecabedrijven en kleine winkeltjes van eigenaren die nog in hun eigen zaak aanwezig zijn. ‘Tegenwoordig zie je dat niet zo vaak meer’, zegt hij. Overal ontstaan massale bedrijven, vaak onderdeel van een keten waar je de eigenaar nooit ziet.
Het is ook een straat met veel groen, mooie bomen en natuurlijk de haven als herinnering aan het oude Hilversum. Maar veel van al dat schoons gaat schuil achter de alledaagse uitstraling die ook kenmerkend is voor dit winkelgebied. ‘Het kan een heel mooie winkelstraat worden’, zegt hij en daarmee geeft hij toe dat er nog veel verbeterd kan worden.

Meer levendigheid overdag

‘’s Avonds gaat het wel. Dan is er in de Havenstraat volop levendigheid, maar in de ochtend en de middag ontbreekt die sfeer. We willen dat mensen ook overdag hier blijven hangen’. Het probleem is al langer bekend, maar plannen om de straat aan te pakken verzandden in het verleden in… Ja, waarin eigenlijk? In de bureaucratie? Gebrek aan creativiteit of ondernemerszin?
Nog maar een paar jaar geleden heerste er een mineurstemming. De ondernemers in de Havenstraat voelden zich in de steek gelaten. Negativisme en frustratie bepaalden de sfeer en zorgden voor een somber beeld. Maar dat veranderde, mede onder invloed van het Stadsfonds waar de beslislijnen kort zijn, bureaucratie wordt omzeild en waar voor goede plannen snel geld vrijgemaakt kan worden. Georgios voelt er niet voor om zich bezig te houden met de problemen uit het verleden.
Er is een nieuwe Ondernemers Vereniging opgericht en die blaakt van gezondheid en plannen. Met financiële steun van het Stadsfonds heeft het visie&strategie bureau ‘Stad en Co’ samen met de lokale ondernemers een ‘Wensbeeld’ samengesteld. Het is een schets van wat de Havenstraat in de toekomst zou kunnen worden.

Hoe ziet die toekomst eruit?

Georgios: ‘De Havenstraat als auto-te-gast straat met meer groen, brede stoepen, minder leegstand, stadstuintjes, terrasjes, een plek waar mensen graag blijven hangen voor koffie en lunch. Meer evenementen en mooie woningen, geen studio’s van vijf bij vijf, maar kwalitatief goede appartementen en -niet te vergeten- halverwege de Havenstraat langs de haven een mooi stadspark dat binnenkort een opknapbeurt krijgt als onderdeel van een reconstructie van de haven door Rijkswaterstaat’.

Wanneer gaat Hilversum iets merken van de verbeteringen?

Een groot deel van de voorbereidingen vindt plaats achter de schermen. Dat werk is niet zichtbaar. Maar als het goed is moeten ook de bezoekers van de Havenstraat nu al wel iets zien van het ‘Wensbeeld’.

  • ‘Er staan nu bloembakken langs de weg.
  • Er komt een kerstboom bij de oude haven.
  • Er wordt gesleuteld aan de kerstverlichting.

En er is een meerjarenplan met activiteiten’

  • Kers op de taart wordt de realisering van ecologisch verantwoorde verlichting van een aantal bomen in de winkelstraat.
    Ecologisch verantwoord betekent dat vogels en andere dieren geen last zullen ondervinden, de verlichting wel zal bijdragen aan de sfeer maar ook bewoners van de straat zullen geen hinder ondervinden. Met het oog op eventuele effecten op de natuur zullen alleen bepaalde kleuren worden toegelaten. Slechts een beperkt aantal keren per jaar mag daarvan afgeweken worden bv op bevrijdingsdag en evenementen in verband met Oranje-voetbal.
  • Electriciteitskasten in en rond de straat zullen gepimpt worden met graffitikunst, waarmee de verbinding wordt gezocht tussen Hilversum vroeger (schapendorp) en nu (media).
  • Via QR-codes kunnen bezoekers zich informeren over de historische achtergronden.

Waarom lukt nu wel wat eerder misging?

Resultaten bereiken hangt sterk af van de manier waarop je partners benadert, zegt Giorgios. Hij heeft goede ervaringen met de gemeente, waar wethouder Floris Voorink zich uitvoerig heeft laten informeren over de wensen van de ondernemers. Giorgios is enthousiast over de inbreng van het Stadsfonds, waarin hij vooral de duidelijkheid prijst. Hij ondervindt steun, maar waardeert ook de kritische houding. ‘Je weet precies wat ze vinden van de plannen. Ze hebben daar een bredere kijk op de ontwikkelingen in Hilversum dan een individuele ondernemersvereniging. We houden daar graag rekening mee. De stadsfondsmanager heeft ons echt aan het werk gezet. Dan ga je brainstormen en zo worden de plannen beter’.

Het zijn deels plannen, hoe groot is de kans dat ze gerealiseerd worden? ‘Ik ben optimistisch. Het gaat niet snel, maar het hoeft voor mij niet al te snel te gaan. Ik heb geleerd dat het zetten van grote stappen ook de kans op het maken van fouten vergroot. De vaart zit er sowieso goed in. Ik snap dat de gemeente bij sommige projecten ook zeker wil weten dat het enthousiasme niet verslapt en dat bv de stadstuintjes die we willen, ook onderhouden worden’.

Wat is de belangrijkste les?

‘We zijn wel ondernemers maar ook vrijwilligers. Het is belangrijk om bij het ontwikkelen van plannen professionele ondersteuning te hebben. Er was gelukkig geld om professionals in te schakelen’.

Heeft Georgios nog een advies aan het Stadsfonds?

‘Ga lekker door zo! Petje af! Ik kan er niks anders van zeggen’.

Wat zijn in dit verhaal de succesfactoren?

  • Niet bij de pakken neer blijven zitten, maar opnieuw begonnen door een nieuwe OV op te richten toen de oude processen vastliepen.

  • Inschakelen van professionals voor het ontwikkelen van plannen.

  • Constructieve houding ten opzichte van samenwerkingspartners.

  • De vaart erin houden maar niet al te snel willen gaan.

Tekst: Ton Verlind
Fotografie: Ilona Hartensveld